We zaten aan de waterkant toen dit reptiel uit de lucht kwam vallen, letterlijk.
Hij bleef er een half uur zitten en de boel observeren.
Toen klom ‘ie een boom in en ging ‘ie er vandoor.

Afgelopen vrijdagavond waren we naar een concert van Damaru, in de Havanalounge.
We kwamen daar rond een uur of 9, terwijl het al om 7 uur zou beginnen.
Toen we aankwamen bleken we helaas maar met z’n tweeën te zijn.
We hebben twee uur lang over het heelal gesproken en zijn toen naar huis gegaan.
Het was jammer want ik had graag mensen (kinderen ook volgens Damaru) willen zien kikkeren.

De barman had overigens geen zin om de kassa te bedienen dus gaf hij me twee drankjes en zei hij dat ik later kon betalen.
Dat ben ik vergeten.
Ook heb ik ontdekt dat je met flits niet kan inzoomen op de maan. Dat wist ik niet.

Een dialoog tussen een Creoolse vrouw op vakantie en een lokale Creoolse man.

Vrouw:
Weet jij waar hier een wasserette is?

Man:
Nergens.

Toen liepen ze door.

Toen ik Ronald Cyrill “Tilly” Tilborg complimenteerde met zijn kledingsmaak, antwoordde hij dat hij een modieuze man in merg en been is.
Hij is danser van huis uit, dus dat moet.
Vraag maar rond in de stad, iedereen kent hem.
Vroeger werkte hij bij Suralco en onderwees hij moeilijk opvoedbare kinderen.
Zelf heeft hij kinderen in Paramaribo, New York en Curaçao.
Tegenwoordig is hij wachter bij Fort Zeelandia
Je kan hem alles vragen, dus vroeg ik ‘m naar z’n mooie schoenen.
Hij zei dat hij ze al zeventien jaar heeft en dat ze zijn meegekomen met een boot uit Amerika.

Dit is Yche, een oud klasgenoot die ik in 1992 voor het laatst heb gezien.
Ooit moest hij op een bedrijfsdagje in een toneelstuk Tiny Tim spelen. De kreupele jongen uit A Christmas Carol. Op een debiele manier.
Zijn collegas lachten hem uit.
Dansen gaat hem veel beter af: hij is een van de succesvolste dansleraren van Suriname en heeft zijn eigen dansschool: Dansclub Danzson.
Hij geeft les in salsa, zouk en sinds kort ook zumba.
Locals komen bij hem, maar ook veel stagiaires.
Salsa gaat om genieten, zegt hij ze. Je hoeft je vrouw helemaal niet als een mongool de lucht in te tillen.

Afgelopen donderdag waren we exact 100 dagen verloofd.
Een goede gelegenheid om langs te gaan bij de ringenmeneer: John Klaverweide.
Hij is toevallig ook een kennis van m’n moeder, maarja, wie niet.
Wanneer we de ringen krijgen, kan ik niet precies zeggen.
Het is af wanneer het af is, zei hij.
Als hij zin heeft om te gaan jagen met vrienden moet hij dat kunnen doen namelijk.
Overigens doet hij ook aan kettingen en armbanden.

Afgelopen zaterdag waren we op de Surinaamse jaarbeurs.
Het was er heel druk, maar we waren gelukkig scherp genoeg om een kerstman te spotten.
Een levende kerstman die dus geluid kon produceren, in tegenstelling tot de teleurstelling van vorige week.
Het viel echter tegen. De levende kerstman maakte minimaal gebruik van de kans en zei slechts goedenavond. Soms zwaaide hij.

Een gemiste kans, twee sterren.

Hier nog een paar foto’s van stangen.

Zet heel veel kinderen op een bus, doe er softdrinks bij en harde muziek. Rij vervolgens een uur lang door de stad en de kinderen zullen een jaar lang uit je hand eten (als ze een goed lange termijngeheugen hebben tenminste).
Bussen noemen ze dat.
Zelf heb ik met m’n verjaardag om een of andere reden nooit gebust. Gek, want ik was er gek op. Gelukkig heb ik wel een paar keer mogen meeprofiteren van welgestelde kinderen.

Tegenwoordig zijn de bussen niet meer overdekt en is het ook voor volwassenen redelijk cool om te doen. Sinds ik hier ben heb ik al veel van de nieuwe bussen zien langsrijden. Dat zag er soms een beetje gek uit: dansende mensen en kinderen die zich stevig vasthielden aan de stangen van de bus. Een beetje een dansende gevangenis, maar dan gezellig.
Toen ik laatst hoorde van bevriende stagiaires dat ze op een partybus zouden gaan, greep ik m’n kans.
Het was prachtig.
De chauffeur reed op een gegeven moment twee rondjes rondom de rotonde bij de Commewijnebrug. Niemand snapte het, maar het vormde wel een soort climax.
Dit nummer kwam voorbij, evenals Def Rhymz’ Schudden en alle liederen van David Guetta. Ik zong mee omdat het heerlijk voelde, maar het meest genoot ik toen de chauffeur deze klassieker inzette. Het deed me goed dat ik de tekst nog ken, jammer alleen dat hij na het eerste refrein overschakelde naar een ander nummer.

Hier nog een paar stijlvolle shots die ik die avond heb gemaakt.

Achter.

Voor.

Zij.