Keken we naar boven om vogels te spotten en vervolgens daarop te schieten.
Soms deed het me denken aan een spelletje Duckhunt.
(Excuus voor de vage kwaliteit van de foto)
Uiteindelijk zijn er vier apen, één kaaiman, vier powisi’s en tien piranha’s gevangen.
Helaas geen Everzwijnen.
Dit is Burnett.
Hij is net zo oud als ik, 27, is jager van beroep, en heeft vier kinderen. Ook kent hij al Shaggy’s songteksten uit zijn hoofd.
Ik vroeg hem hoe je het beste een everzwijn kan vangen.
Toen antwoordde hij dat je gewoon rustig achter hem aan moest lopen.
Kwamen we vast te zitten met het busje waarmee we vervoerd werden.
Drie maal op de heenweg, drie maal op de terugweg, bij elkaar een uur of zes.
Het was een 4wheeldrivebusje dat het heuvelopwaarts heel erg moeilijk had, en er waren nou eenmaal veel heuvels.
Het maakte het, zij het ongewild, wel back to basic, zoals beloofd.
Dit zijn Cynthia en Geranne.
Op de heenweg zorgden zij er, tijdens de autopech, voor dat het gezellig bleef in het busje, door ons te trakteren op liederen waaronder ‘Met z’n allen’ van Henny Huisman.
Dit is Dino.
Op de terugweg trakteerde hij ons op ananas uit blik.
Dit is een vreselijke handdoek van één van de stagiaires.
Het is de lelijkste paddestoel die ik ooit heb gezien.
Berto dus.
Vandaag is Elfie, student geneeskunde, z’n assistent.
Ze villen een kaaiman.
Het vlees ziet eruit als kip, en het ruikt ook naar kip.
Dan smaakt het vast ook naar kip.
Klopt als een bus.
Ze noemen het niet voor niets waterkip.
Hier kijk ik scheel naar de kaaiman.
Dit is Berto.
Berto is een 08-operator: hij heeft geen kantoor nodig.
Waarom zou hij?
Hij is dag en nacht bereikbaar op zijn mobiel
08816308
Hij bracht ons naar Tibiti waar we een weekend lang onder andere ons eigen voedsel hebben verzameld, waaronder deze powisi.
Gaan we overigens met 19 stagiaires richting West-Suriname om een weekend lang survivalachtige dingen te doen.
Beesten afschieten en opeten, over glibberige boomstammen lopen (ik hoop van niet) en in hangmatten slapen ofzo.
De meisjes noemen zichzelf De bende van ellende.
Best eng.
Heb ik gekocht bij wijze van souvenir.
Het kostte me 119 Surinaamse dollars, omgerekend een euro of 27,50.
Met dank aan de Chinezen.
Pinpas is gevonden in de Hermitagemall, aldus de mevrouw van de radio.
Of ze zich even wil melden.
Rond een uur of één was het bloedheet in de stad, zoals eigenlijk elke dag.
We vroegen deze meneer die de Wachttoren stond aan te prijzen of we een foto mochten nemen, in ruil voor een boekje.
Dat mocht.
